Anna Adamczyk-Śliwińska
PSYCHOTERAPEUTA PSYCHOTRAUMATOLOG
Indywidualne potrzeby
W swojej praktyce koncentruję się
na indywidualnych potrzebach pacjenta: za każdym razem uważnie dostrajając metody pracy do jego temperamentu, osobowości i rodzaju trudności,
z którymi się boryka.
Szacunek i empatia
Do zgłaszającej się do mnie osoby podchodzę
z empatią, szacunkiem i z uwzględnieniem możliwości danej osoby.
Staram się zrozumieć problemy i czynniki,
które doprowadziły do rozwinięcia się objawów
oraz wesprzeć w ich rozwiązywaniu.
Dyskrecja i akceptacja
Pacjentom zapewniam atmosferę dyskrecji
i akceptacji. Wierzę, że każdy człowiek dysponuje zasobami, które pozwalają mu dokonać korzystnej zmiany i może odnieść duże korzyści
ze wzmacniania rezyliencji. Skoncentrowane, doświadczeniowe, głębokie oddziaływanie psychoterapeutyczne, dzięki procesowi rekonsolidacji pamięci może przynieść zanik uciążliwych objawów, wyzwolenie pacjentów
z utrwalonych negatywnych reakcji, starych wzorców przywiązania, nieświadomych bazowych schematów i ran emocjonalnych. Może wzbogacić życie o nowe rozwiązania.
O psychoterapii
Psychoterapia jest dla mnie bezpieczną przestrzenią, w której pacjent może znaleźć zrozumienie, a przede wszystkim pomoc w poradzeniu sobie
z przeżywanymi trudnościami. Jest drogą ku zrozumieniu własnych potrzeb, poszerzania świadomości z różnych sfer przeżyć: emocji, myśli i ciała, zdolności współczucia sobie (self-compassion), drogą do autentycznego życia w prawdziwie opiekuńczej relacji z samym sobą.
Zapraszam każdego, kto chce zadbać o siebie i pełniej przeżywać swoje życie.
Sesje psychoterapii i terapii traumy
Pracuję z osobami dorosłymi, zgodnie z etyką zawodową i stale superwizuję swoją pracę
u certyfikowanych superwizorów.
Jestem otwarta na współpracę niezależnie od płci, wieku, orientacji czy wyznania pacjenta.
Zapraszam serdecznie osoby LGBT+
Pracuję online przy użyciu darmowego programu Skype
oraz w gabinecie w Pilskim Centrum Psychoterapii.
Czy istnieją przeciwwskazania do psychoterapii online?
Przed rozpoczęciem tego typu terapii psychoterapeuta (czasami wraz z lekarzem prowadzącym)
upewnia się, czy nie ma innych przeciwwskazań do tego typu pomocy. Mogą do nich należeć:
- nawracające myśli samobójcze i zachowania autoagresywne,
- stany psychotyczne,
- problemy z kontrolowaniem agresji,
- silne uzależnienie od substancji psychoaktywnych
W takich stanach należy szukać pomocy w ośrodkach interwencji kryzysowej, szpitalu, ośrodkach leczenia uzależnień, w kontakcie bezpośrednim z osobami udzielającymi pomocy.
Psychoterapia
Specjalizuję się w niesieniu pomocy osobom,
które borykają się z problemami takimi jak:
Zaburzenia lękowe
zaburzenia somatyczne, stały niepokój
i czujność, ataki paniki, zespół lęku uogólnionego, fobie: społeczna i specyficzna, cierpienie w wyniku zahamowań, trudność z nazywaniem oraz wyrażaniem swoich uczuć
i potrzeb
Trauma, kryzys, stres
interwencja kryzysowa, stres traumatyczny na skutek zdarzeń losowych np. choroby, wypadki komunikacyjne, interwencje medyczne, katastrofy naturalne, intruzywne wspomnienia; samookaleczenia, jak również traumy relacyjne i rozwojowe
Trudności emocjonalne
trudności w regulacji emocji, parentyfikacja, zaniedbanie i porzucenie, izolacja, osamotnienie, poczucie winy i wstydu
Strata, żałoba, cierpienie
doświadczają lub doświadczyły straty, są w żałobie oraz przeżywają różne formy cierpienia psychicznego
O mnie
Psychoterapeutka i psychotraumatolog
Absolwentka czteroletniego Studium Psychoterapii
w nurcie integratywnym SPCh w Warszawie (1519 h),
dyplomowany psychoterapeuta w procesie certyfikacji.
Posiadam uprawnienia do wykonywania zawodu Psychotraumatologa (MSc.).
Jestem również certyfikowanym terapeutą NARM™ (NeuroAffective Relational Model™ ) – ujednoliconego systemu pracy z traumą rozwojową, traumą przywiązania i traumą szokową, facylitatorem metody samoregulacji stresu EmotionAid® opartej na podejściu Somatic Experiencing® i terapeutą w trakcie certyfikacji terapii Brainspotting – innowacyjnej metody leczenia traumy oraz jej symptomów, inicjującej wewnętrzne procesy zaangażowane w autoregulację http://www.brainspotting.pl/
Metody pracy
Często sięgam do metod pracy z ciałem: ćwiczeń somatycznych, regulacji poziomu lęku ISTDP, EmotionAid®, które mają na celu odnalezienie poczucie bezpieczeństwa oraz przywrócenie naturalnej zdolności układu nerwowego do samoregulacji.
Gdy doświadczamy zbyt wiele, zbyt szybko i zbyt głęboko, nasz autonomiczny układ nerwowy (AUN) zapisuje w pamięci ciała nieprzetworzone, zatrzymane w czasie
i przestrzeni treści, często zamrożone
w prymitywnych i zdysocjowanych stanach przetrwania.
Jak zauważa Peter A. Levine: “trauma staje się przez to swoistym wewnętrznym kaftanem bezpieczeństwa, który tworzy
się w momencie przerażenia, odłączając nas od nas samych, od innych, od natury
i od ducha, zamrażając w lęku.” Kontakt
z ciałem przypomina utwór muzyczny pozbawiony przestrzeni między nutami – ciągły szum… Człowiek odcina
się od poczucia istnienia
i częstokroć zaczyna funkcjonować
w trybie zadaniowym: „do roboty / załatw to” lub „najpierw przyspiesz – pomyślisz później”, co niestety łatwo doprowadza
go do dysregulacji i stanu chronicznego stresu.
Interocepcja (odczuwanie wewnętrznych doświadczeń)- jest wspaniałym narzędziem wzmacniania regulacji i powrotu do równowagi. Proces zdrowienia wspiera dostrojona, uważna, współodczuwająca
i towarzysząca obecność terapeuty. Zatrzymujemy się, wspólnie nazywamy
i układamy nuty somatyki aby odnaleźć
i usłyszeć własną muzykę…
Ciągły rozwój i profesjonalizm
W trosce o dobro pacjentów oraz jak najwyższą jakość oferowanych usług stale pogłębiam swoją wiedzę i umiejętności terapeutyczne.
Nurt psychoterapii integracyjnej w której pracuję łączy ze sobą wiele szkół psychoterapii, m.in.: psychodynamiczną
i ISTDP, poznawczo-behawioralną wraz
z terapią schematów, Gestalt oraz psychoterapię systemową. Techniki dostosowuję do konkretnego problemu
i osoby.
Bazuję na psychoanalitycznym rozumieniu pacjenta inspirując się jego humanistycznym ujęciem przez Nancy McWilliams często korzystam także
z ćwiczeń uważnościowych, narzędzi IFS (System Wewnętrznej Rodziny), metod dialogu motywującego,
a czasem pytań terapii skoncentrowanej
na rozwiązaniach (TSR).
Uczestniczyłam w licznych szkoleniach, między innymi z teorii poliwagalnej Stephena Porgesa, pracy
z osobami doświadczającymi przemocy
czy zaburzeń dysocjacyjnych.
U specjalistów z fundacji Nagle Sami uczyłam się pracy z traumatyczną żałobą.
Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Dialektyczno-Behawioralnej, ukończyłam również roczne szkolenie DBT Comprehensive z dr Alanem Fruzzettim.
Zakończyłam wymagane w procesie certyfikacji 150 h psychoterapii własnej.
Superwizuję praktykę u certyfikowanych superwizorów.
Współpraca
Nie ingeruję w system wartości pacjenta. W każdym kodeksie psychoterapeutycznym jest jednoznacznie powiedziane, że terapeuta nie ma prawa ingerować w to, w co dana osoba wierzy.
Jeśli system wartości jest opresywny, agresywny czy autodestrukcyjny można
w psychoterapii dojść do znaku zapytania
i wraz z pacjentem zastanawiać się nad źródłami i konsekwencjami takiego myślenia oraz nad tym, czy jest to do zmiany. Refleksja nie służy jednak temu,
by podważać fundamentalne credo osoby.
Badania nad tym, co działa
w psychoterapii są jednoznaczne.
Tym, co decyduje o jej efektywności jest relacja terapeutyczna. Jest ona pomostem do tego, aby pójść w głąb, bezpiecznie,
w takie obszary, które są nieraz mroczne, trudne, często poranione. Najlepiej tam zaglądać z kimś, komu się ufa.
Wewnętrzna decyzja i gotowość podjęcia psychoterapii ma kluczowe znaczenie
w całym procesie. Psychoterapia może trwać od kilku miesięcy do nawet kilku lat,
w zależności od wybranego celu, doświadczanych trudności oraz indywidualnych potrzeb.
Niezależnie od tego, czy zostanie wybrana terapia krótkoterminowa czy długoterminowa bardzo ważna jest współpraca. Opieram ją na relacji,
w której ważna jest dla mnie empatia, akceptacja i autentyczność niezależnie
od tego jakim jesteś człowiekiem
i skąd pochodzisz.